Zoals vele jaren trokken we ook dit jaar naar het Gardameer in Noord Italie. Uit ervaring wist ik dat er geen of slechte dekking is voor LoRa APRS daar. Daarom het nam ik een igate mee.
De ervaringen heb ik gebundeld in een kleine presentatie. Maar op deze pagina probeer ik de begeleidende tekst neer te pennen.
We verbleven op twee locaties. De eerste drie dagen was dat meer in het zuiden op een wijn en olijfolie domein. Er waren daar zes logeerplekjes. Iets verder weg van het meer maar wel een tikkeltje hoger in elevatie.
De igate bestond uit een TTGO bordje met Guzman firmware, powerbank en een mobiele dualband antenne op een magneetvoet. De powerbank kon de igate gedurende uren van stroom voorzien, ik geloof een 12 uur. Ideaal om buiten te overleven zonder stopcontact. Antenne plaatsing was een beetje zoeken. De eerste gedachte was om die op een van de metalen buitenlampen te “plakken” met de magneetvoet.
Dit zou direct opvallen natuurlijk, en in een hoek van 45 graden.
Het wasrekje dan maar buiten geplaatst, was droogt toch beter buiten dan binnen :-).
In Radio Mobile Online werd een map aangemaakt met de theoretische dekking. Het valt op dat richting noord er een goede afscherming is door heuvels en gebergte. In de praktijk is het niet getest geraakt door de afwezigheid van lora trackers.
Aan de overkant van het meer was ook Karel, ON7TA aanwezig. Zijn tracker werd regelmatig ontvangen over een afstand van 18 km. Al dan niet geholpen door een drone. Maar voor de rest geen activiteit.
Na drie dagen verhuisden we naar het noorden van het meer, naar Riva Del Garda. We namen onze intrek in La Colombera, in de torenkamer. Perfect voor een UHF igate. Nieuwe locatie, nieuwe uitdagingen.
De antenne werd zo hoog mogelijk geplaatst in het raam, amper zichtbaar op de foto. De eerste problemen doken op, de igate geraakt niet verbonden met de wifi daar. Ik dacht in eerste instantie aan een te zwak signaal van de router een verdieping lager, maar de oorzaak was banaler.
De ESP32 software kan niet overweg met een spatie in de ssid (de wifi-naam). Het netwerk noemt ook “La Colombera”, met een spatie in.
De laptop werd ingezet als hotspot en ook een beetje al repeater om een sterker signaal in de torenkamer te genereren. Op een bankje in de gang tussen eetkamer, badkamer en slaapkamer stond een laptop permanent router te spelen. Omdat ik van plan was meerdere devices aan te sluiten had ik een aktieve USB HUB mee, maar de igate wou er niet van weten. Hij bleef in een boot cycle zitten vanwege een stroom probleem. Gelukkig heb je altijd teveel materiaal mee en werd dat verholpen door een reserve telefoonlader.
Het laatste en lastig op te lossen probleem was de aanwezigheid van electriciteit in onze torenkamer. Net zoals in vele hotels dien je een kaartje in de bakje te schuiven om verlichting en dergelijke te hebben. Ik gign dat eens snel oplossen met een stukje stevig karton. Helaas, dat bakje was niet voorzien van een simpel schakelaartje, maar van een RF id lezer. Gelukkig hadden we twee kaarten, dus kon er wel eentje permanent in blijven zitten.
Maar op een gegeven moment, ik zit al in de auto klaar voor een uitstap en benieuwd of de igate mij overal kon tracken, was een van de dochters nog achter en trekt de kaart uit de lezer. Na een minuut of 5 valt dan de electriciteit uit.
Al tijdens de uitstap merk ik geen data van de igate op APRS.fi verschijnen. Probleem met wifi? Het werd al snel duidelijk toen we terug waren. Geen electriciteit, igate kan niet werken, de laptop heeft nog een tijdje op batterij gewerkt.
De range op de tweede locatie was iets beter gezien de hoogte, maar door gebergte blijft het beperkt. In totaal zijn er een 4 stations opgevangen door de igate, waarvan ik en Karel (ON7TA) al 2 daarvan zijn.
Over het water heen wel een keertje mijn signaal opgevangen over een afstand van 54 km. Wat ook wel leuk was.
73’s Joost ON2OT